Sinds ik omstreeks 1979 begon met het maken van foto-realistische pasteltekeningen, heb ik vooral van mijn partner en mijn dochter portretten getekend. Maar ook van anderen in mijn omgeving. (Zie hoofdstuk * 'familieportretten').
Vanaf ongeveer 1983 heb ik veel verzoeken om portrettekeningen te maken ingewilligd. De te portretteren personen kwamen doorgaans bij mij in m'n atelier, waar ik ze, vooral als het onbekenden waren, enigszins probeerde te leren kennen vooraleer ik ze met camera en diafilm vastlegde. Uit de vaak tientallen foto's viel altijd wel wat samen te stellen. Twee of meer personen kijken op één foto niet steevast allen zoals ik wenselijk acht, maar uit meerdere foto's is de ideale montage vaak wel te maken. In dit hoofdstuk die portretten, (waarvan ik niet altijd een goeie foto heb.)
Pastels op papier op paneel, geplakt en gelakt.
Johan Minnegal, bevriend tegelzetter, had een weddenschap verloren en had zich kaal moeten laten scheren. Hij wilde zich door mij laten portretteren met die kale kop, maar ook met zijn zoontje Mirko. Dat er al weer wat haar op zat deerde niet, dat moest ik maar gewoon tekenen. Mirko luistert en luistert niet.
Christian en Marieke Bergamotti achter resp. voor hun ouderlijk huis. Afzonderlijk en toch ook samen afgebeeld.
Ongeveer ten tijde van het uitvoeren van de grote opdracht op de OBS de Helmerhoek, waarvoor ik kinderen op ware grootte natekende en na die pasteltekeningen opgeplakt te hebben met de decoupeerzaag uitzaagde, maakte ik de kinderen van Manje en Kees op eenzelfde manier. Het jongetje op de schommel kreeg bovenaan de touwen twee haken, zodat je ook zijn portret kon laten schommelen.
Een van deze twee heet Bart, maar of dat nou de vader was of zijn verlegen zoontje weet ik niet meer.
Kleindochter van Paul Diemel.
(viermaal).
De ouders van ...? Een van de weinige keren dat ik niet zelf de foto's maakte die aan het tekenen vooraf gingen, omdat daar geen gelegenheid voor was.
Bovenstaande geldt ook voor dit viervoudig dubbelportret.
Zelfportret van Wim Izaks.
We waren in het Louvre en Wim vroeg of ik een foto van 'm wilde maken, staande voor dit zelfportret van Delacroix.Hij draagt een door Joke gebreide Mondriaantrui. Deze pasteltekening die ik ervan maakte verkocht ik een jaar later aan Wims zus Jo.
Deze vrolijke Spanjaard was voor werk in Lissabon en verbleef in hetzelfde hotel als wij. In ruil voor een paar flessen prima port maakte ik een portretfoto van hem en zegde toe daar een pasteltekening mee te maken. Ik heb woord gehouden, maar ik heb zijn adres niet...
derde broertje.
Ariënne Naber met haar moeder. Naar een foto van haar vader.
(pastel 1991)
Kindje uit Prinsenland (R'dam) (1992)
Voor hun trouwkaart wilden deze Monique en Arthur zich door mij laten portretteren zoals op de bekende gravure van M.C. Escher.
Johan Minnegal liet me de leden van zijn uitbreidende gezin portretteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten